วิกฤตเศรษฐกิจในระดับมหภาค
ช่วงนี้ผมโดนถามเกี่ยวกับเรื่องปัญหาวิกฤตเศรษฐกิจเยอะมาก เนื่องจากน้องๆ ได้ไปเล่นทอง กันไว้เยอะ เลยชอบถามคำถามในเศรษฐกิจมหภาคมากขึั้น
รวมถึงภาวะวิกฤตของ อเมริกา ด้วย ซึ่่งก็เกิดจากภาวะฟองสบู่อสังหาแตก ทำให้เกิดวิกฤตทางการเงินเกิดขึ้น ซึ่งเกิดขึ้นคล้ายๆ กับไทยเมื่อปี 2540 ประมาณเมื่อ 10ปีที่แล้ว
โดยสิ่งที่เกิด เกิดจากบางภาคส่วนในระบบเศรษฐกิจ เช่นภาคอสังหาที่มีการเก็งกำไรกันสูงเกินไป ภาครัฐที่ก่อหนี้เกินความสามารถที่จะชำระได้ ภาคการเงินที่ปล่อยกู้เกินความสามารถที่จะใช้คือได้ หรือ หลักทรัพย์ไม่ได้คุณภาพพอให้กู้เงิน ทำให้เกิดปัญหาเป็นทอดๆ กันไป
ส่วนใหญ่ที่ผมเคยเห็นและพอสรุปได้ก็มีประมาณนี้ละครับ ภาครัฐ ภาคการเงิน ภาคอสังหา ที่จะโดนกันเต็มๆ เกินวิกฤตที เหมือนทุกอย่างโดนล้างหมด บริษัทก็ล้มเนื่องจากภาคการเงินไม่ปล่อยกู้ ภาคอสังหาก็ราคาตกอย่างหนัก ภาครัฐก็ไม่สามารถลงทุนได้เนือ่งจากหนี้เยอะ ( ไม่สามารถสร้างหนี้เพิ่มได้ จึงไม่มีเงินมาลงทุน )
จากนั้น ทุกภาคส่วนก็จะโดนผลกระทบตามๆ กันไป บริษัทใหญ่เจ๊ง บริษัทเล็กๆ ที่อาศัยบริษัทใหญ่ๆ ก็จะต้องเลิกกิจการตามไปด้วย เมื่อกิจการเลิก คนงานก็ต้องตกงานไปด้วย และจะทำให้กำลังการบริโภคในประเทศหดลง ส่งผลให้ การขยายตัวการลงทุนไม่มีเนื่องจากการขายสินค้าบริการได้ลดลง
จาก 2 ย่อหน้าที่กล่าวมา เป็นผลลูกโซ่ของวิกฤตเศรษฐกิจ ซึ่งแต่ละประเทศที่เกิด ไม่น่าจะแตกต่างกัน ในเวลานี้อาจเป้นเรื่องน่าตื้นเต้น แต่เมื่อมันเกิดไม่มีใครมีความสุขกับวิกฤตหรอกครับ
เพราะสิ่งที่ได้เกิดตามมา จะได้แก่ มี สถานบันระหว่างประเทศของมา เช่น IMF มาให้เงินกู้ แลกกับเงื่อนไขกลืนเลือด หรือ ทำให้ประเทศนั้นๆ มีเสรีมากขึ้น เช่นอะไรล้ม ก็ต้องปล่อยให้ล้ม รัฐวิสาหกิจอะไร แปรรูปได้ก็ แปรรูป
รวมถึงการเทคโอเวอร์ จากต่างประเทศ ซึ่งได้สินทรัพย์ไปในราคาถูก
แต่สิ่งที่ผมเห็นแล้วรู้สึกไม่ดีที่สุด คือ เมื่ื่อเกิดวิกฤตแล้ว ทุกคนจะโทษ นู้น นี้ นั้น แล้วก็จะทำอะไรไปคนละทิศ คนละทาง นโยบายภาครัฐ ก็มีปัญหา ไม่ว่าการเกิดนโยบาย การจะหาเงินมาใช้ ภาคการเงิน ก็ปล่อยกู้่ไม่ได้ ดอกเบี้ย ก็จะลดลงมาต่ำมาก เหมือนเกิด Lock มาในระบบเศรษฐกิจ ส่วนภาคประชาชน ก็ไม่ยอมบริโภค เงินเลยหายไปจากระบบเฉยๆ
ถ้าวิกฤติเศรษฐกิจเกิดขึ้น อีกครั้งเมื่อไร สิ่งเดียวที่ผมอยากแนะนำ คือ ตั้งสติ ครับ แล้วดูว่า เราสามารถตัดอะไรทิ้งได้บ้าง และให้ประหยัด สิ่งที่สำคัญ คือ พอเพียง ครับ มีเท่าไร ใช้เท่านั้น อย่าใช้ให้เกิน
แต่สิ่งสำคัญ คือ การออม ที่เราควรเริ่มตั้งแต่ตอนนี้ ไม่ว่ามีวิกฤต หรือไม่ ถ้า เราไม่มีรายจ่ายประเภทหนี้ และมี และต้อง กระจายความเสียงด้วยครับ
จนกว่า จะเกิดวิกฤต ความเสี่ยงในการลงทุน การออม จะเห็นผลทันที ถ้ามีโอกาสได้เล่า ผมจะเล่า ในบทความถัดไปครับ
สุดท้าย เรื่องของเศรษฐกิจมหภาค ดูเหมือนจะไม่เกิดข้องกับเรา แต่ถ้าวันดี คืนดี มันมาเกี่ยวข้องเมื่อไร ต้องเป้นเรื่องที่หนักหนาแน่นอน
คำว่า ออม กับ คำว่า พอเพียง เป็นเกราะคุ้มวิกฤตเศรษฐกิจ อย่างดีที่สุด ครับ ทำให้เป้นนิสัยนะครับ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น